اندازه سفارشی پانل غرفه ایستاده جعبه استیل گالوانیزه اروپایی

غرفه فولادی گالوانیزه اندازه سفارشی اروپایی

زمان سنجی پیش از تماس به طور کلی پذیرفته شده برای مکانهای باستان شناسی ماقبل تاریخ واقع در شهرستان مارین ، به طور خاص در مارین ساحلی ، مبتنی بر کار ریچارد Beardsley است که مطالعات گسترده ای را در سراسر منطقه ساحلی ملی Point Reyes و منطقه ساحلی مارین انجام داده است. کارهای Beardsley (1954) منجر به ترتیب زمانی دیگری برای سازگاری فرهنگی شد که در کارنامه باستان شناسی نشان داده شده است. جنبه McClure که تقریباً از 2500 تا 1000 قبل از Present (BP) وجود داشت. جنبه مندوزا ، از 1000 تا 500 BP است. و ، جنبه Estero که از 500 BP به دوره تاریخی می رسید. در منطقه ساحل مویر ، مجاور ، اما در خارج از گلدن گیت لبنیات APE ، سه مکان باستان شناسی پیش از تماس وجود دارد. این خوشه از منابع باستان شناسی قبل از تماس ممکن است یک منطقه باستان شناسی مرتبط با دهان Redwood Creek را تشکیل دهد ، زیرا به نظر می رسد همه سایت ها واجد شرایط لیست در NRHP به صورت جداگانه هستند. هیچکدام از این سایت ها در APE برای لبنیات گلدن گیت قرار ندارند.

بومیان شهرستان مارین ، معروف به ساحل میووک ، ممکن است پیش از استعمار اروپا تا 8000 تا 10000 سال (مایر 2005) در شهرستان مارین زندگی کرده باشند. امروز ، ساحل میووک توسط سرخپوستان فدرال شناخته شده فدرال از Graton Rancheria نمایندگی می شود. حوزه آبخیز ردوود نهر توسط Huimen ، جنوبی ترین حدود پانزده قبیله ساحلی میووک کنترل می شد. Huimen در زمان تماس با اکتشافگران و مهاجران اروپایی ، در منطقه آبخیز ردوود نهر ساکن بود (Milliken 2009). مکانهای باستان شناسی قبل از تماس ، از جمله حداقل سه پوسته میانه در حاشیه تالاب بزرگ سابق در ساحل مویر ، گواهی بر میراث ساحل میووک آن در مجاورت (مایر 2003) ، و نام های برجسته مکان در نزدیکی آن از زبان ساحل میووک گرفته شده است. . سکونتگاه های ساحل میووک در اطراف دهانه رودخانه ها و مناطق کم ارتفاع خوشه بندی شده اند (مایر 2005). اولین رکورد باستان شناسی برای شهرستان مارین از مکانی در نزدیکی خلیج ریچاردسون است ، جایی که سایت هایی با قدمت 5600 BP (Before Present) یافت شده اند (موراتو 1984 ، به نقل از Barker 2005). منطقه دره فرانک / ساحل مویر به دلیل دسترسی به منابع فراوانی مانند غذا ، آب ، زمین های حاصلخیز و منابع دیگر ، اقوام بومی را به خود جلب کرده است (Barker 2005). Coast Miwoks زمین را با آتش سوزی ، سوزاندن مناطق بزرگ برای رانندگی و کشتن حیوانات بازی و مدیریت پوشش گیاهی برای چرا ، مسافرت ، کمپینگ ، رشد گونه های گیاهی مطلوب و جمع آوری بلوط و بذر اداره کرد (دانکن 1989 ؛ منطقه آب شهری مارین 1995). طی هزاران سال ، این شیوه های مدیریتی توزیع و ترکیب گونه های جوامع گیاهی بومی را شکل داده است. روایات حکایات حکایتی حاکی از آن است که دامنه کوهها توسط چمنزارهای چند ساله بومی مسلط شده بودند ، و درختان و پوشش گیاهی چوبی عمدتاً در رودخانه ها و دره ها رخ می دادند.

ماموریت پروانه آبی (Icaricia icaroides missionensis) از نظر فدرال به عنوان گونه ای در معرض خطر قرار می گیرد. پروانه های آبی مأموریتی نزدیک به گیاهان میزبان لاروی لوپین Lupinus albifrons ، L. variicolor و L. formosus با L. albifrons به عنوان میزبان ارجح در نظر گرفته شده اند (مه و همکاران 2005). این گیاهان میزبان در زمین های مرتعی در زمین های باریک و صخره ای در زیستگاه های گسترده تر ساحلی رخ می دهد (می و همکاران 2005) بزرگسالان یک نسل در سال دارند و دوره پرواز از اواسط ماه مارس تا اواسط ماه مه در سرزمین های مارین (مه و همکاران 2005). پروانه های آبی مأموریتی در سرزمین های مارین و تنسی دره اتفاق می افتند (مه و همکاران 2007 ؛ CNDDB 2010).

جزئیات محصول: